آموزش و پرورش آلمان

ملاحظات علمی

در آلمان هم دانشگاههای دولتی وجود دارد و هم دانشگاههای خصوصی.کلیه دانشگاههای دولتی، معتبر و رایگان می باشد. دانشگاههای خصوصی رایگان نمی باشند و باید در مورد آنها به وزارت علوم کشور مربوطه مراجعه کرد.دانشجو فقط موظف است تا هزینه های زندگی خود اعم از اجاره منزل، پوشاک، مواد غدایی و بیمه درمانی را پرداخت کند. اتاق ها و آپارتمان هایی وجود دارد که با قیمت مناسب فقط به دانشجویان اجاره داده می شود.حدود هزینه زندگی دانشجو در آلمان بانضمام خوراک، پوشاک، رفت و آمد و کلیه هزینه های جانبی حدودا 800-700 یورو می باشد.دانشجو تعداد ساعت محدودی در هفته اجازه کار دارد.جهت ثبت نام در دانشگاه ارایه بیمه درمانی الزامیست و بیمه درمانی برای هر شش ماه حدود 300 یورو در نظر گرفته می شود.

سیاست های آموزشی

اگر کودک در حد مدرسه نباشد،اگر قادر به یادگیری زبآن‌های خارجی نباشد و اگر استعداد یادگیری مسائل التزامی‌را نداشته باشد، پی در پی مردود خواهد شد و مکررا ً با شکست مواجه خواهد شد و در نتیجه رشد شخصیتی کودکان دچار مشکل خواهد شد.آن‌ها پی در پی شکست را تجربه می‌کنند و هیچ تجربه موفقی ندارند … در نتیجه، ما معتقدیم که کودکانی را که در حد مدرسه نیستند نباید به مدارس فرستاد. این دسته از کودکان باید هر چه سریعتر تحت تعلیماتی با روش‌های آموزش مناسب قرار گیرند. کلیه دست اندرکاران سیستم آموزشی آلمان نقش تفاوتهای فردی را در توانائی افراد عملا ً تایید کرده‌اند. روش‌های آموزشی متفاوت در سیستم آموزشی آلمان انعکاسی است از این باور اجتماعی و سیاسی که توانایی فردی و هوش در همه افراد یکسان نیست. جداسازی متعصبانه دانش‌آموزان و فرستادن آنان به مدارس مختلف از این تفکر نشات می‌گیرد که یک جامعه برای دستیابی به موفقیت و پیشرفت به نخبگان تحصیلکرده و نیروی کار ماهر نیاز داشته و نیازهای آموزشی این دو گروه کاملا ً با یکدیگر متفاوت است. اغلب دانش‌آموزان باید تحت آموزش عملی قرار گیرند که سبب می‌شود به عنوان قشر مولد در جامعه فعالیت کنند. براین اساس، بهترین و باهوش ترین دانش‌آموزان باید بر اساس روشی منظم بر پایه رشته‌های کلیدی و مهم تئوریک تعلیم یافته تفکر منطقی را بیاموزند، سوال بپرسند و برای حل مشکلات بطور مستقیم عمل نمایند. به این ترتیب دانش‌آموزان آمادگی تحصیل در دانشگاه را خواهند یافت و دانشگاه سبب می‌شود که برای قبول مسئولیت در جامعه و سر انجام رهبری جامعه آلمان مهیا گردند. عموما ً در ایالتهایی که از نظر سیاسی محافظه کارترند، به ویژه ایالت‌های جنوبی،تفاوت میان روش‌های آموزشی نسبت به دیگر مناطق کشور ملموس‌تر است. در ایالت‌هایی که طی دهه‌های اخیر تحت تاثیر حزب دموکرات اجتماعی قرار گرفته‌اند،.اعتقاد به اجرای سیستم بازتر، سبب گردیده است تا انعطاف پذیری و همکاری بیشتری میان روش‌های آموزشی به وجود آید. طبقه بندی سنتی مدارس سطوح پایین‌تر متوسطه در این ایالت‌ها همچنان به قوت خود باقی است اما اضافه شدن مدارس جامع نشاندهنده نیاز به تغییر در سیستم آموزشی است.. علاوه برعقاید سیاسی مختلف که برخی تغییرات را در سیستم آموزشی آلمان بوجود آورده است، جامعه آلمان و سیستم مدارس آن از افزایش تنوع فرهنگی تاثیر پذیرفته‌اند. در فاصله سال‌های 1960 و 1922، تعداد دانش‌آموزان خارجی ثبت نام شده در مدارس آلمان از 800، 27 به 900،831 نفر افزایش یافته است. تعداد زیادی از این اعراد به کودکان اولین یا دومین نسل کارگران مهاجر کشورهای اروپای جنوبی نظیر یونان، ایتالیا و ترکیه تعلق دارند. به طور کلی می توان گفت که انحلال اتحاد جماهیر شوروی بسیاری از این مهاجران را از کشورهای دیگر نظیرلهستان، روسیه و یوگسلاوی به آلمان سوق داده است. تسهیلات تابعیت آلمانی سبب شده که بسیاری از مهاجران نسل دوم در آلمان باقی مانده و به خاطر نزدیکی زادگاه اروپایی شان میراث فرهنگی و زبانشان را حتی پس از چندین سال اقامت در آلمان حفظ کنند. به جز مدارس ابتدایی، انواع دیگری از مدارس وجود دارد که برنامه‌های آموزشی متفاوتی از جهت زمان بندی، تفهیمی‌و اهمیت ارائه می‌دهند. افرادی که یکی از این دوره‌ها را با موفقیت پشت سر بگذارند گواهی نامه‌ای دریافت می‌ دارندکه امکان برخورداری از فرصتهای تحصیلی و یا آموزش حرفه‌ای جهت احراز شغل مناسب را فراهم می‌آورد. در جایی که سنت نقش مهمی‌در انتخاب رشته تحصیلات متوسطه بازی کرده و دختران و پسران همان رشته‌ای را انتخاب می‌نمایند که والدین شان از آن‌ها می‌خواهند، امروزه والدین از فرصت‌هایی که گواهینامه‌های مدارس متوسطه ایجاد می‌کنند، بیشتر آگاهی دارند. در نتیجه در صد ثبت نام در این مدارس افزایش یافته است. علی رغم این واقعیت که تحت تاثیرات تاریخی و سیاسی کاملا ً‌متفاوت، تفاوت‌های فلسفی و ساختاری در سیستم آموزشی این سه ایالت بوجود آمده است، سیستم اغلب قسمت‌ها بسیار به هم شبیه می‌باشد.

ساختار آموزشی

نوجوانان آلمانی بخش ویژه‌ای از وقتشان را در مدرسه و انجام فعالیتهای مربوط به مدرسه مانند انجام تکالیف می‌گذرانند مدارس از ساعت 7:30 یا 8 صبح باز می شوند و حداقل تا 1 ظهر فعالیت دارند. برنامه دانش‌آموزان هر روز متفاوت است. دانش‌آموزان رشته‌های تحصیلی درGymnasium یا Gesamtschule بطور متوسط 40-30 کلاس در هفته دارند. که هر کلاس 45 دقیقه به طول می انجامد. بسیاری از مدارس بعد از ظهر ها فعالیتهای فوق برنامه ارائه می‌دهند اغلب نوجوانانی که ورزش می کنند وقت خود را در باشگاههای ورزشی می‌گذرانند نه در مدرسه. بیشتر معلمان , والدین و دانش‌آموزان احساس می کنند که مدارس باید فعالیتهای فوق برنامه بیشتری ارائه دهند. تعداد کمی‌از دانش‌آموزان در کنار درس خواندن کار هم می کنند. عموماً کار کردن در هنگام تحصیل توسط والدین و معلمان توصیه نمی شود. دانش‌آموزان هنرستان ها استثنا هستند. بعلت وجود قسمتی از سیستم آموزشی دو گانه این دانش‌آموزان طی دوران تحصیلشان در یک کارخانه محلی بصورت پاره وقت کار می کنند. یکی از مشکلات عمده نوجوانان درخانه وجود والدینی است که برای فرزندانشان حوصله ندارند یا علاقه‌ای به کارهای فرزندانشان نشان نمی‌دهند معلمان تاکید کردند که مدارس نقش مهم و مرکزی در اجتماعی کردن جوانان دارند. بسیاری از دانش‌آموزان فکر می کنند مدرسه در زندگیشان یک بار اضافی است و مدرسه برای آن‌ها یک اجبار است. به علاوه بسیاری از دانش‌آموزان مدرسه را به‌عنوان جایی می‌دانند که بر اساس عملکرد آن‌ها روشی انتقادی را پیش می گیرد به هر حال اغلب دانش‌آموزان از یاد گرفتن دیدن همکلاسیها و برقراری رابطه متقابل با معلمان در مدرسه لذت می‌برند. ایجاد انگیزه در یک دانش‌آموز برای موفق شدن درمدرسه بوسیله عوامل زیادی صورت می گیرد که این عوامل شامل حمایت همکلاسیها و همیاری والدین می‌باشد. همچنین مهم است که ارتباط بین وضعیت دانش آموز در مدرسه و شغل آینده او را تشخیص دهیم. این انگیزه سازی برای کسب موفقیت در مدرسه در طول چند سال آخر دوره متوسطه افزایش یافته و این درست زمانی است که دانش‌آموزان درباره مسیر زندگی آینده شان در حال تصمیم گیری می باشند. بدلیل نیاز برای کسب گواهی نامه برای ورود به بسیاری از کارها انگیزه ای قوی برای جوانان بوجود آمده است تا هرچه زودتر در مورد مسیر زندگی آینده تصمیم بگیرند. حمایتهای جامعه برای تصمیم گیریهای شغلی متعدد است که شامل بروشورهای منتشر شده دولتی , مشاوره‌های شغلی و کتابخانه‌ها می‌باشد. بسیاری از مدارس به دانش‌آموزانی که به کار نیاز دارند یک دوران کارآموزی سه هفته‌ای در یک موسسه یا شرکت طی سال‌های تحصیل , ارائه می دهند. دانش‌آموزانی که آرزو دارند تحصیلاتشان را در دانشگاه ادامه دهند باید گواهینامه Abitur را بدست آورند. درصد زیادی از نوجوانان آلمانی به یکی از 400 دوره کارآموزی وارد می‌شوند طی کارآموزیهای سیستم دو گانه آموزش دانش‌آموزان بیشتر از نصف روز همزمان با تحصیل کار می کنند. پذیرش در بسیاری از دوره‌های کارآموزی بویژه در بانک ها و اداره های بیمه به صورت رقابتی می باشد. نقش والدین درآموزش فرزندانشان از مدارس مقدماتی متوسطه به بعد و برطبق سن آنها تغییر می کند. والدین دانش‌آموزانی که 18 سال یا بیشتر هستند مستقیماً در آموزش فرزندانشان دخالت نمی‌کنند حضور در جلسات شبانه معلم – والدین توسط والدین دانش‌آموزان Hauptschule بسیارکم رنگ است حال آنکه از والدین دانش‌آموزان Realschule انتظار بیشتری می‌رود تا دراین جلسات شرکت کنند. والدین دانش‌آموزان Gymnasium بیشترین فعالیت را دارند. معلمان بیشتر از مشکلات نوجوانان و عملکرد ضعیف آن صحبت می کردند که علت آنرا فقدان حمایت یا علاقه والدین می‌دانستند. غفلت (Verwahrlosung) واژه‌ای بودکه اغلب معلمان برای توصیف وضعیت خانوادگی دانش‌آموزان مشکل دار استفاده می‌کردند. مدارس آلمان دانش‌آموزان را در کلاس‌هایی تقسیم بندی می نمایند که معمولاً برای چندین سال درکنار یکدیگر می‌مانند و بنابراین فرصتهای بیشتری برای برقراری ارتباط همسالان خود دارند. سیستم کلاسی تلاشی برای راحت بودن دانش‌آموزان در مدرسه است. دور نمای ضعیف استخدام بویژه در آلمان شرقی در بسیاری از مواد سر چشمه ناامیدی و فقدان انگیزه برای بسیاری از نوجوانان می‌باشد.

آموزش پایه

سیاستهای آموزشی

کودکان آلمانی در سن شش سالگی برای گذراندن مدت زمان 4 سال آموزش ابتدایی نخستین وارد مدرسه می‌شوند. در این مدارس محیطی تربیتی آموزشی و اجتماعی برای کودکان آلمانی فراهم گردیده است. در مقایسه با مقاطع آموزشی بالاتر، این مدارس بسیار مساوات طلب می‌باشند. کودکان تحت کنترل شدید قرار نگرفته و بخاطر استعدادشان دسته بندی نمی‌شوند. هدف مدارس ابتدایی پرورش کامل استعدادهای نهفته هر کودک است. معلمان مدارس ابتدایی باور دارند که این مسئولیت آن‌ها است که به شناسایی کودکان ضعیف‌تر مبادرت نموده و به آن‌ها در زمینه درسی یاری برسانند. معلمان زمانی را برای کمک به دانش‌آموزان ضعیف‌تر چه در کلاس و چه بعد از کلاس اختصاص می‌دهند. آموزگاران به منظور بالابردن راندمان کلاس و برقراری ارتباط میان دانش‌آموزان و معلمان، اغلب همان گروه از دانش‌آموزان را به مدت یک سال درس می‌دهند، و بسیاری از معلمان و مدیران متذکر شدند که مدارس سعی می‌کنند یک معلم با همان کلاس از پایه اول تا پایه چهارم باقی بماند بنا به اعتقاد معلمان این عمل توانایی آنان در جهت دنبال کردن پیشرفت تحصیلی هر دانش‌آموز را افزایش داده و شرایط را برای حمایت شخصی از آنان فراهم می‌سازد. اگر معلم ضعف درسی کودک را تشخیص دهد، کودک ممکن است یکسال از درس عقب بیفتد چون ممکن است ضعف درسی با ورود به کلاس بالاتر بیشتر شود. به طبق آموزشی مقطع آموزش پایه تصمیم یک پایه درسی باید با جلب موافقت مسئولان مدارس صورت گیرد. با وجود اینکه در خصوص ابقاء تحصیلی دانش‌آموزان در یک پایه درسی نارضایتی‌هایی وجود دارد، اما افت تحصیلی در کلاس پیشین ننگ محسوب نمی‌شود. در عوض یک روش مهم برای پیشرفت به شمار می‌آید و با نظر مثبت کودک نسبت به آن انجام می‌شود اگر چه برای توانبخشی به کودکان ناتوان کارهایی صورت می‌گیرد، اما بیشتر آن‌ها به مدارس ویژه و نه مدارس معمولی فرستاده می‌شوند. مطابق سیاست‌های آموزش کشور مدرسه باید تجربه‌ای لذت‌بخش برای کودک باشد از این روی برقراری ارتباط با کودکان الزامی است. در این راستا، معلمان متذکر شدند که بازی‌های کلاسی که مشتمل بر تمرینات درسی به منظور جلب نظر و علاقه دانش‌آموزان صورت می‌گیرد. شایان ذکر است که این سیاست طی دو سال اول آموزش کودک معمول است. آن‌ها عقیده دارند که آموزش رفتارهای اجتماعی جزء مهمی‌از برنامه آموزشی کودکان در مدارس پایه می‌باشد. بنا به اعتقاد بسیاری از کارگروهی موثر بوده و تدریس خصوصی به‌عنوان مکمل آموزش کلاسی در جهت بالا بردن سطح روابط اجتماعی و به منظور آسان کردن فرآیند یادگیری می‌باشند مورد تاکید می باشد. آموزش مسئولیت پذیری به‌عنوان یک هدف مهم مطرح شده و معلمان وظایف کلاسی مانند آب دادن به گیاهان یا خارج کردن شیشه‌های شیر در ساعات تغذیه برای بالا بردن مسئولیت پذیری دانش‌آموزان را به آن‌ها تکلیف می‌کنند. مفهوم نمره به عنوان معیاری نمایانگر عملکرد کلاسی به دانش‌آموزان پایه دوم و سوم آموخته می‌شود، بنابراین وقتی آن‌ها وارد پایه چهارم می‌شوند کاملا از سیستم نمره دهی آگاهی دارند. معلمان سبک آموزش کلاسی را نیز در پایه چهارم تغییر می‌دهند، آن‌ها شروع به آموزش دروسی می‌کنند که جنبه نظری بیشتری داشته باشد. در این زمان همچنین از تعدادی برنامه‌های آموزشی کاسته می‌شود تا دانش‌آموزان پایه چهارم جهت ورود مقطع آموزش مقدماتی متوسطه آماده شوند. در واقع معلمین بر جدا سازی کودکان از محیط آرام ولی پر دغدغه مدارس ابتدایی مبادرت می‌نمایند.

در پایان مقطع چهارم کودکان از مدارس ابتدایی به یکی از چندین مدارس مقدماتی متوسطه راه می‌یابند. معلمین پایه یکی از این مدارس را به دانش‌آموزان پیشنهاد می‌کنند. با این حال تصمیم گیری نهایی توسط والدین کودکان صورت می‌گیرد.

ارزیابی تحصیلی

سیستم نمره دهی

دانش‌آموزانGymnasium بین دو و چهار آزمون‌ کلاسی هر نیمسال در دروس انگلیسی، آلمانی و ریاضی و درزیست‌شناسی هر نیمسال دو آزمون‌ دارند ودر سایر دروس در هر نیمسال یک آزمون‌ دارند یا هیچ آزمون‌ی ندارند مثل موسیقی، جغرافی، تاریخ معلمان بطور دوره‌ای از دانش‌‌آموزان می‌خواهند برنامه تکالیف را بطور شفاهی مرور کنند و سپس آن‌ها را براساس نوع ارائه‌شان طبقه بندی می‌کنند. به هر حال آزمون‌های شفاهی به‌عنوان یک وسیله ارزیابی هم برای بالا بردن سطح به پایه13 عمل می‌کنند و هم اینکه دانش آموزان را برای آزمون‌Abiutr آماده می نمایند.

دانش‌آموزان ایالت های مرکزی و جنوبی دوبار در سال کارنامه دریافت می‌کنند. گزارشات شامل نمره‌های انظباط شخصی و نظریه عمومی‌درباره همکاری، رفتار و توانایی دانش‌آموزان در پایه‌های5الی10 می‌باشد. قاعده نمره دادن در ایالت مرکزی 50 درصد برای آزمون‌های شفاهی و 50 درصد برای آزمون‌های اصلی و آزمون‌های کلاسی می‌باشد. بسیاری از معلمان متذکر شدند که تلاش می نمایند تا نوع سئوالات آزمونهای کلاسی بر اساس تشابه سئوالاتی باشد که دانش آموزان درآزمون Abitur با آنها روبرو خواهند شد.

دو منشا اولیه توانایی، درکلیه مدارس مقدماتی متوسطه هوش ذاتی و حمایت خانوادگی ذکر شده است.

به هر حال در زندگی دانش‌آموزان خارجی عوامل محیطی در کنار حمایت خانواده اغلب به عنوان عامل بسیار مهم تأثیر گذار در توانایی مد نظر بوده اند. این فاکتورهای محیطی مکررا در زندگی جمعیت دانش‌آموزی در grrends chule و‌هاپت شول جایی که بالاترین درصد دانش‌آموزان خارجی را دارد، مشهود می‌باشد.

آموزش معلمان

ساختار آموزشی

معلمان برنامه‌هایی متنوع و دروس متفاوتی برای تدریس در ساعات مختلف در طول یک هفته دارند. معلمان مدارس ابتدایی عموماً حداقل برای 2 سال به شکل تمام وقت در 1 کلاس تدریس می‌کنند. یک معلم کلاس اول در همان کلاس را در سال دوم تدریس خواهد کرد قبل از اینکه به کلاس دیگری در پایه سوم و چهارم برود. به این ترتیب معلمان قادرند رابطه نزدیکی با دانش‌آموزانشان ایجاد کنند. معلمان مدارس مقدماتی متوسطه حداقل دو درس اصلی را به دانش‌آموزان سطوح مختلف درس می‌دهند. آن‌ها عموماً تعداد کمی‌ساعات بیکاری در طول روز آموزشی دارند.

معلمان هر هفته بین 23 و 27 درس 45 دقیقه‌ای را تدریس می‌کنند. (در بعضی ایالتها بالای 28 درس) معلمان مدارس ابتدایی سنگین ترین میزان تدریس را دارند و تأکید کردند که تدریس 27 کلاس در هر هفته درکلاس‌هایی با بیش از 30 دانش‌آموز بسیار مشکل می‌باشد. اغلب معلمان مدارس ابتدایی مدرسه را بین 12:00الی 1:00 ظهر ترک می‌نمایند. اغلب معلمان مدارس مقدماتی متوسطه مدرسه را حدود ساعت 1:00 ظهر ترک می‌کنند. بجز معلمان Gymnasium که کلاس های بالاتر را درس می‌دهند. مدیران عموماً تا ساعت 4:00 بعداز ظهر و دیرتر هم در مدرسه می‌مانند.

دانش‌آموزان کلاس های 1 الی 10 در مدارس ابتدایی و مدارس مقدماتی متوسطه به کلاس‌های 25 الی 30 نفره تقسیم می‌شوند. عموماً این کلاس‌ها از 1 سال تا سال دیگر ثابت می‌ماند. معلم برگزیده شده برای هر کلاس, نه تنها وظایف اجرایی یک کلاس و تنظیم زمان جلسه اولیاءء و مربیان را انجام می‌دهد بلکه چندین درس را هم تدریس می‌کند. معلم کلاس همچنین مسئول دفتر کلاسی می‌باشد که معلمان درآن عنوان درس‌های روزانه، سرفصلهای تدیس شده وتکالیف تعیین شده را یاداشت می نمایند. هیچ معلم جایگزین اضافی وجود ندارد. از معلمان خواسته می‌شود جایگزین معلم غایب شوند.معاون یا مدیر یک برنامه تدریس جایگزینی طرح می‌کنند که هرگاه معلمیبیمار شود اجرا می‌گردد. معلمی‌که طبق برنامه جایگزین می‌شود دفتر کلاسی را برای کسب اطلاعاتی درباره پیشرفت کلاس بررسی می‌کند اگر زمانی که احتیاج به یک معلم جایگزین است، معلمی‌در اختیار نباشد، ممکن است کلاس تعطیل شود و دانش‌آموزان به خانه فرستاده شوند.

معلمان خودشان ملزم به گذراندن یک دوره طولانی آموزشی _ حداقل 6 یا 7 سال _ می‌باشند.

معلم جانشین

وقتی یک معلم غایب است، ناظم یا مدیر یک جایگزین انتخاب می‌کنند. از سایر معلمان خواسته می‌شود در غیاب همکارشان در آن کلاس درس دهند. هیچ معلم“جایگزین” اضافی وجود ندارد. معلمان غایب نیاز نیست اهداف درسی آماده شده را برای معلمانی که قرار است در کلاس آن‌ها درس دهند باقی بگذارند. معلمی‌که قرار است برای معلم دیگر جایگزین شود معمولاً دفتر کلاسی را بررسی می‌نماید تا از برنامه کلاس آگاه شود. اگر معلم جایگزین با دروسی که باید تدریس شود آشنا نباشد ممکن است از دانش‌آموزان بخواهد که تکالیفشان را در کلاس انجام ‌دهند. در برخی موارد معلمان در شرایطی که باید جایگزین شوند کتابها یا سرگرمی‌هایی را به کلاس می‌برند. در مدارس راهنمایی , معلمانی که زمان آزاد دارند اولین انتخاب به‌عنوان معلم جایگزین می‌باشند. اگر زمانیکه احتیاج به جایگزین باشد معلمی‌در دسترس نباشد، بویژه زمانیکه اولین یا آخرین ساعت روز مدرسه باشد کلاس تعطیل می‌شود. از دانش‌آموزان خواسته می‌شود دیرتر به مدرسه بیایند یا زودتر مدرسه را ترک کنند. بر طبق تیتر یکی از روزنامه‌های اخیر آلمانی، 4 درصد از کلاسها در ایالت مرکزی بدلیل غیبت معلمان تعطیل می‌شود. در مدارس ابتدایی اگر یک معلم مریض باشد، مدیر ممکن است یک برنامه جایگزینی ترتیب دهد بطوریکه تمام کلاس‌های مدرسه را تحت تأثیر قرار دهد. از زمانیکه معلمان مدارس ابتدایی معمولاً تمام مطالب را برای یک کلاس تدریس می‌کنند، اغلب مشکل است که به جای او یک معلم جایگزین پیدا کرد. اگر یک معلم بمدت یک هفته غایب باشد ممکن است مدیر تصمیم بگیرد کلاس را منحل کند و دانش‌آموزان را به کلاس‌های دیگر بفرستد. در سایر موارد، ممکن است مدیر برنامه هفتگی کلاس را از طریق منحل کردن کلاس‌های ویژه که تنها تعداد اندکی از معلمان می‌توانند آنرا اداره کنند، تغییر دهد. اگر یک معلم برای مدت بسیار طولانی غیبت داشته باشد ممکن است مدیر با اداره آموزش و پرورش محلی تماس گرفته و از آن‌ها تقاضای یک معلم اضافی نماید. معلمان Gesamtschule از شنیدن این مطلب که در مدارس آمریکا معلمان جایگزین ویژه وجود دارد تعجب کردند. بر طبق گفته این معلمان: در گذشته سیستم جایگزینی مشابه با سیستم آمریکا در ایالت مرکزی وجود داشت. معلمان تأکید کردند که آمدن یک فرد از خارج از مدرسه به عنوان معلم جایگزین بی معنی می باشد. به هر حال آن‌ها از سیستم اخیر که در آن هیچ معلمی‌برای جایگزینی در یک کلاس یا یک درس وجود نداشت انتقاد کردند. معلمان توضیح دادند که معلم جایگزین تنها در صورتی مؤثر است که معلمان در دروس و در کلاسهایی جایگزین شوند که معمولاً در آنها تدریس می‌کنند. تنها در این صورت است که می‌توان از معلمان جایگزین انتظار داشت که به خوبی آماده شوند.

زمان کاری معلمین

در طول روز چندین زنگ تفریح 15 الی 20 دقیقه‌ای وجود دارد. معلمان از این زنگ‌های تفریح به‌عنوان فرصتی جهت صحبت با همکارانشان استفاده می‌کنند. یک یا تعداد بیشتری از معلمان برای نظارت بر دانش‌آموزان در حیاط مدرسه طی زنگ تفریح تعیین شده‌اند که بر طبق یک برنامه گردشی می‌باشد. معمولاً معلمان نهار را در خانه می‌خورند زیرا اغلب مدراس بوفه ندارند. به هر حال معلمان ممکن است مدرسه را برای خوردن نهار ترک کنند و سپس بعدازظهر برای تدریس یا سرپرستی پروژه‌ها برگردند. در طول ساعات آزاد احتیاجی نیست معلمان در مدرسه بمانند. آن‌ها می‌توانند این زمان را برای انجام مأموریت‌های خارج از مدرسه آماده شدن برای کلاس یا صحبت با همکاران صرف کنند. به طور کلی، معلمان گفتند که بیشتر از 2 ساعت از روز را صرف آماده شدن برای کلاس می‌کنند،که معلمان با تجربه زمان کمتری را صرف می‌کنند. به هر حال، آن‌ها بیان کردند که این زمان متفاوت است و می‌تواند بیشتر از 2 ساعت هم باشد که این بستگی به وظایف روز بعد آنان در مدرسه دارد. علاوه بر تدریس ‌معلمان باید چندین بار در ماه در جلساتی شرکت کنند. که به طور معمول شامل جلسه معلمان درباره یک موضوع ویژه و یک جلسه عمومی‌ برای تمام معلمان، مدیر و ناظم می‌باشد. معلمان بویژه در کلاس‌های سطح بالاتر، با توجه به تفاوت برنامه‌هایشان مقدار زمان بیشتری را برای آماده سازی آزمون‌ها و تصحیح تکالیف دانش‌آموزان صرف می‌نمایند.

متد آموزش، عاملی برای اصلاحات متعددی در سیستم آموزش بوده و Hآآبه عنوان نتیجه معلمان بیان کردند، که آنان همیشه نسبت به این متد آموزش معلمان، به روز نمی‌باشند. در حال حاضر، معلمان در تمام شهرهای آلمان باید 1 دوره 24 ماهه آموزش دانش‌آموزان را قبل از تدریس تمام وقت خود برای اولین بارفرا بگیرند.